انسان‏ها در ابتدای حیات، کاملا در تعامل با محیط طبیعی و همسو با قوانین محیط زیستی زندگی می‏کردند. در واقع دوران تمدن توحش یا ابتدایی بشر، تمامی فعالیتها منطبق بر قوانین اکولوژیک و متناسب با ظرفیت منابع پایه (آب، هوا، خاک) بود؛ تا اینکه، انسان آموخت چگونه حیوانات وحشی را اهلی و در خدمت خود بگیرد. درواقع، فصلی نو از تمدن، بنام بربریت یا کشاورزی شکل گرفت. در این زمان نیز، هنوز انسان در استفاده و بهره‏برداری از منابع طبیعی به قدرت بالایی نرسیده بود؛ تا اینکه با افزایش توانمندی انسان و کشف فلزات، تمدن مدرن آغاز گردید که در آن، انسان‏ها به سرعت به منابع پایه در طبیعت در جهت توسعه ناپایدار هجوم بردند و نتیجه اقدامات بی‏ برنامه و ناآگاهانه، تخریب و آلودگی‏های بسیار زیادی بود که در تمامی مولفه ‏های منابع طبیعی بجا گذاشتند. اوج تخریب‏ ها زمانی اتفاق افتاد که بشر تصور می ‎‏نمود، منابع طبیعی، منابع نامحدودی هستند در حالی که تمامی منابع طبیعی موجود در کره زمین محدود، آسیب‏ پذیر و نابودشدنی هستند. به طوری که به خاطر همین درک دیرهنگام، متاسفانه، امروزه انسان با بحران‏ های محیط زیستی شدیدی در منابع پایه محیط زیستی مواجه است که ابتدا تصور می‏ شد، آنها شبیه خواب و خیال خواهد بود. بحران‏ هایی شبیه بحران آب، هوا، خاک، سلامت و ایمنی محیط، تنوع زیستی و غیره که بنظر می رسد تنها راه برون رفت از وضعیت فعلی، تمرکز بر فناوری های نوین مبتنی بر علم و آگاهی همه جانبه می باشد. در این راستا، دانشگاه زنجان به عنوان یکی از کانون های علمی کشور در ارتقا سطح دانش و آگاهی های عمومی، تلاش دارد دبیر دومین همایش ملی فناوری های نوین در محیط زیست و توسعه پایدار را برگزار نماید؛ لذا از همه همکاران دانشگاهی، مدیران ارجمند و پرسنل محترم دستگاه های اجرایی، دانشجویان و علاقه مندان دعوت می نماید با حمایت خود از جمله ارسال مقالات، همکاری در کمیته های علمی یا اجرایی و هر نوع حمایت مادی و معنوی دیگر، ما را در این راه یاری نمایند.

گرچه هیچ رویداد علمی بی‏ عیب و کامل نیست، ولی ما سعی می کنیم با تکیه بر تجارب ارزشمند همه همکاران و فعالان، این کار ملی را به نحو مطلوب انجام دهیم. لذا در این راستا، پذیرای همه ‏ی پیشنهادات شما مخاطب عزیز هستیم. با امید به این که این اثر کوچک، گامی در جهت بهبود شرایط محیط زیست برای آیندگان، باشد و توانسته باشیم بخشی از وظیفه و نقش خود را در این راه ایفا کنیم.

با تجدید احترام

دکتر جابر اعظمی

دبیر دومین همایش ملی فناوری های نوین در محیط زیست و توسعه پایدار

مدیر گروه علوم محیط زیست، دانشکده علوم، دانشگاه زنجان

اول ابان ماه یک هزار چهارصد